Niewidzialna historia (Làthatatlan történet), 2008, to interaktywna instalacja site specific, stworzona specjalnie dla Centrum Sztuki WRO wykorzystująca współczesne i historyczne technologie medialne: system projektorów optycznych na kasety z taśmą 8mm (model firmy Meopta z lat 70.) oraz czujniki ultradźwiękowego, które kontrolują projekcje oraz pozostałe komponenty instalacji — światło i dźwięk. Interaktywny system sterujący instalacją opracował Paweł Janicki. Więcej ↓↑
Inspiracją do Invisible Story były filmy edukacyjne z byłej NRD na taśmie 8mm oraz poetyckie teksty węgierskiego filozofa Béli Hamvasa, do których w latach 1996—2000 Szemző skomponował szereg utworów(Seven Music Sketches for Mixed Ensemble) wydanych pod tym samym tytułem (The Invisible Story). Kompozycje te oraz zintegrowane z nimi, przetłumaczone na polski, nagrane i zmiksowane teksty Hamvasa stanowią dźwiękową warstwę instalacji. Elektroniczny system przełączników umożliwia „niewidzialną”, dyskretną interakcję z dźwiękowymi i wizualnymi komponentami pracy. Siedem analogowych projektorów umieszczono w intymnych zakątkach przestrzeni galerii. Widzowie podchodząc do poszczególnych projektorów mogli aktywować kolejno siedem małych projekcji filmowych i na bezprzewodowych słuchawkach wysłuchać siedmiu fragmentów tekstów i siedmiu utworów muzycznych.
Instalacja Invisible Story została opracowana i wyprodukowana w trakcie sfinansowanej przez Visegard Artist Residency Program rezydencji Tibora Szemző w Centrum Sztuki WRO.
Miejsce i data dokumentacji: Centrum Sztuki WRO, Wrocław, lipiec 2008